LAURA MINTEGIk Gara egunkarian idatzitako artikulua

Zahartzaroaren xarma eta kartzela.

Egun batean 75 urte izango ditut, eta seguru asko, nire etxean biziko naiz. Erretiro-pentsio txikia jasoko dut eta nitaz profitatuko dira seme-alabak beraien seme-alabak zain ditzadan. Bakarrik biziko naiz, egoera ekonomikoaren aldetik apur bat estu, beldurra izango diot burua galtzeari eta ez dut bisita askorik jasoko. Ilobak oso noizbehinka hurbilduko dira nirera, semea noiz edo behin, eta alaba sarriago etorriko da. Praktikan, bera izango da nire kargu hartuko duen bakarra autonomia galtzen noan heinean. Hori diote estatistikek. Bestela pentsatu nahi badut ere, horrelakoa da aurrean dudan etorkizuna, estatistikek ez dutelako huts egiten. Baten errealitatea islatzen ez badute, hurkoarena asmatuko dute bete-betean.

Estatistikak gora-behera, ezin dugu asmatu nola biziko garen 80 urte izandakoan. Ez dakigu nola biziko garen, ezta nolakoak izango garen ere. Gu ez garen beste pertsona bat izango gara dozenaka urte barru. Zahartzaroan izango garen pertsona horrek iragana eraiki du gure orainarekin, baina ez da nahikoa jakitea nolakoa den oraina, gerokoan nolako memoria izango dugun jakiteko. Memoria ez baita elikatzen egiatan gertatu diren gauzekin, baizik eta gertatu diren gauzak nola bizi ditugun sentipenarekin. Ezer ez dugu gogoratuko izan den moduan. Ziur asko ez dugu gogoratuko sasoi honetan eguna betetzen digun ardura. Errotuta izan dezakegu, ordea, gaur ustekabean pasatzen ari den hori.

zahartzaroaren bideoa

Zahartzaroa eta elikadura

Berrogeita hamabost urtetik aurrera, gorputzaren metabolismoa moteldu egiten da; hau da, jarduera bera egiteko gorputzak energia gutxiago erabiltzen du eta, ondorioz, eguneroko energia-beharrak egokitu egin behar dira. Izan ere, denborarekin gorputzaren osaera aldatu egiten da. Giharrak urritu egiten dira eta, koipea, berriz, pilatu; eta koipeen gastu energetikoa askoz ere baxuagoa denez, kilokaloria gutxiago behar ditugu urteak aurrera doazen neurrian. Beraz, zahartzaroan, dentsitate nutritibo handiena eta kaloria-kopuru txikiena duten janarien aldeko apustua egitea komeni da eguneroko menuak antolatzeko garaian.
Era berean, proteina asko hondatzen direnez, zahartzaroan proteina-behar handia izaten dugu gizakiok, ia haurtzaroan adinakoa: daukagun kilo bakoitzeko proteina gramo bat hartzea gomendatzen dute adituek. Horietatik % 60 animalia-jatorrikoak izatea komeni da eta beste % 40 barazki-jatorriko produktuetatik eratorriak.  Gatz mineralen eta bitaminen beharra ere, adibidez, kaltzioarena, nabarmen handiagoa da pertsona helduenekin alderatuz gero.  Hala ere, dieta orekatuari jarraitu, pisu egokia izan eta ariketa fisiko apur bat eginez gero, intsulinaren ekoizpena ia ziurtatua dago.